Opowiadania Jarosłąwa Iwaszkiewicza to arcydzieła polskiej prozy. Prezentowane w tym tomie cztery z nich uznawane są za najlepsze i najbardziej reprezentatywne dla tego pisarza. "Panny z Wilka" (1933) to opowieść o przemijaniu i utraconych złudzeniach. 40-latek Wiktor Ruben odwiedza dwór wujostwa w Wilku, gdzie bywał przed laty. Próbuje dogonić przeszłość i odnowić dawne miłości. Opowiadanie przeniósł na ekran Andrzej Wajda (1979). Główną rolę zagrał Daniel Olbrychski. W "Brzezinie" (1933) pisarz drąży problem śmierci. Umierający na gruźlicę Staś przyjeżdża do owdowiałego brata mieszkającego w brzozowym lesie. Na krótko odzyskuje siły i przeżywa romans z wiejską dziewczyną. Miłość przegrywa jednak ze śmiercią. Znakomity film na kanwie "Brzeziny" z Emilią Krakowską, Olgierdem Łukaszewiczem i Danielem Olbrychskim zrealizował także Andrzej Wajda (1970). " Matka Joanna od Aniołów" (1946) to przeniesiona do Polski wersja opętania zakonnic w klasztorze we francuskim Loudun w XVII w. U Iwaszkiewicza to kresowy Ludyń, do którego przybywa egzorcysta, ksiądz Suryn, z misją uwolnienia urszulanek od diabła. Na kanwie opowiadania Jerzy Kawalerowicz nakręcił głośny film z Lucyną Winnicką i Mieczysławem Voitem (1960). "Bitwa na równinie Sedgemoor" (1946) jest polemiką z historią, opowieścią o jej okrucieństwie i daremności bohaterstwa, w której dopatrywano się aluzji do biografii autora. Osadzone w realiach XVII-wiecznej Anglii dzieje prostodusznej i bogobojnej dziewczyny, która próbowała wpłynąć na losy ostatniej bitwy na angielskiej ziemi. [Mediasat Poland, 2004]