SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Adama Asnyka w Kaliszu

229828

Książka

W koszyku

oceń

Dziś jak kiedyś / Izabella Frączyk. - Warszawa : Prószyński i S-ka, 2013. - 518, [2] strony ; 20 cm.

Autor

Frączyk Izabella (1970- ). Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Rozwód Przeprowadzka Kobieta

Gatunek

Powieść obyczajowa

Aleksandra to świeża rozwódka. Widok twarzy byłego męża nie należy do najmilszych. By go więcej nie spotykać, rezygnuje z dotychczasowej pracy, w której mijali się codziennie. O nową nie jest tak łatwo, ale od czego ma się koleżanki i notesy pełne kontaktów. Z pomocą przychodzi najlepsza przyjaciółka i proponuje posadę w ulokowanej na prowincji starej wytwórni win. Wizja sielankowego spokoju, biurowej posady i rabatu na dobre trunki jest bardzo kusząca. Ola długo się nie zastanawia, bo ma nadzieję zebrać tam siły, aby wrócić do gry w wielkim mieście. Na miejscu okazuje się, że wytwórnia win to nic innego jak fabryka jednych z najtańszych jaboli, a miasteczko zatrzymało się w głębokim PRL-u i ukochane najdroższe buty muszą wylądować w szafie. Tylko kto powiedział, że życie za rogi łapie się tylko w wielkim mieście? [nota wydawcy]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 3

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 W (1 egz.)

Recenzje:

Z przyjemnością wróciłam do trzeciego już wydania tej przeuroczej powieści, która premierę miała w 2013 roku.
Teraz, w nowej szacie graficznej okładki, nadal kusi swą aktualnością tematyki, bawi humorem i stawia pytanie : Czy kariera nade wszystko?
A jest w tej powieści wszystko i obyczaj, i romans, i sensacja.
Aleksandra, główna bohaterka powieści, po rozwodzie nie chce pracować w wielkiej korporacji warszawskiej, (...) by nie narażać się na codzienne spotkania z byłym mężem. Najchętniej uciekłaby na „koniec świata”, by odpocząć od mężczyzn i wyczerpującej pracy. Ale o nową pracę wcale nie jest tak łatwo. Jednak w końcu otrzymuje wiadomość od przyjaciółki „łowczyni głów” - jest posada dyrektorska w wytwórni wina , prawie na końcu świata, w malutkiej mieścinie Bąszynku.
I tak bizneswomen z wielkiego świata trafia do prawie rozpadającego się zakładu, gdzie w nic się nie inwestuje, bo po prostu nie ma pieniędzy, gdzie wszystko trzyma się ledwie, ledwie. Ale stanowisko, które obejmuje jako dyrektor do spraw handlowych zobowiązuje i Aleksandra przyrzeka sobie , jako w pełni odpowiedzialna kobieta i pracownica, że swoje obowiązki zawodowe będzie rzetelnie wypełniać.
Zetknięcie Oli z nową pracą, z mieszkańcami Bąszynka, to przeniesienie w głębokie czasy PRL-u. Biuro z meblami gdzieś skombinowanymi przez sekretarkę prezesa i dozorcę. W biurze brak komputera, przyrzeczonego samochodu służbowego i telefonu, a nawet mieszkania. Choć nie – jest! Tylko w tzw, hotelu zakładowym, w pustym budynku na terenie fabryki i zupełnie pozbawione mebli.
I jest też szef – prezes, a jakże sympatyczny człowiek, dający Oli wolną rękę do działania, ale cóż z tego, pomocy żadnej. Szef od rana sięga do zasobów szczelnie wypełnionej napojami wyskokowymi lodówki i ciągle uczestniczy w jakichś imprezach suto zakrapianych alkoholem organizowanych, z okazji imieninowo – urodzinowych lub ku czci, przez miejscowych notabli. Przerażenie naszej bohaterki ogromne i obawia się, że popadnie w nałóg, gdy będzie nadal uczestniczyła z prezesem w tych spotkaniach.
Ale za to bąszyniecka ludność wścibska i plotkarska jest serdeczna , gościnna i uczynna, choć żyje w miasteczku, w którym życie zamiera o godz. 17,oo, bankomat nie działa, a na ulicach króluje wszędobylskie błoto. I jak tu nosić szpilki od Manolo i markowe ciuchy? Ostatecznie trzeba je wymienić na gumiaki, dresy i kurtki. I tak w odstawkę poszły szykowne kostiumiki i eleganckie płaszczyki.
A wytwórnia win, która miała produkować ekskluzywne napitki, okazała się zwykłą rozlewnią tzw. jabcoków, a rzekomą jakość i markę wina określały tylko inne kształty butelek i egzotyczne nazwy wyrobów.
Pociesza Olę tylko obietnica przyjaciółki, że wciąż szuka dla niej intratnej posady. I doczekała się. Kroi się powrót do Warszawy, obietnica pracy w międzynarodowej korporacji i zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną.
Jak sprawdzi się nasza bohaterka na tej rozmowie w korporacji z nieludzkim traktowaniem swych pracowników? Czy kariera okaże się dla niej najważniejsza? A może jednak wróci do spokojnego, cichego Bąszynka, w którym coraz bardziej mości sobie gniazdo, na co niemały wpływ mają dwaj przystojni mężczyźni Aleks i Adam?
Ci dwaj panowie szturmem wkraczają w życie pani dyrektor, a później wiceprezes wytwórni. Jeden omal nie pozbawił ją życia, potrącając samochodem /Aleks/, zawożąc ją do szpitala i często ją tam odwiedzając. Adam natomiast, lekarz owego szpitala, leczy ją po wypadku.
Który z panów okaże się skuteczniejszy w swych staraniach o zainteresowanie sobą Oli? Który skradnie serce naszej bohaterki?
Obok wątków obyczajowych i romansowego w fabule pojawia się też wątek sensacyjny, zaskakujący, ale bardzo urozmaicający i ubarwiający bąszyniecki epizod z życia Aleksandry.
POLECAM tę zabawną powieść z humorem sytuacyjnym i kompozycją lekką, przyjemną, ale i też prawdą, że w życiu nie jest najważniejsza kariera i mordercza, czasem wcale niedająca satysfakcji, praca, ale dostrzeganie innych ludzi, ich problemów i radości. I może właśnie w takim Bąszynku, zapadłej dziurze, można odnaleźć cel swego życia ?