SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Adama Asnyka w Kaliszu

229908

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Lis Agnieszka. Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Matki i synowie Rodzina

Gatunek

Powieść obyczajowa

Grzegorz ma kilka lat, gdy jego ojciec opuszcza rodzinę. Chłopiec został z matką, z którą z każdym rokiem coraz trudnej mu się porozumieć. Ojciec był mistrzem i autorytetem, matka jest łatwowierną, kochającą, uległą kobietą. Ona wybacza kolejne błędy, Grzegorz przekracza kolejne granice. Myliłby się jednak ten, kto by uznał, że to zwyczajna opowieść o konflikcie pokoleń, toksycznych relacjach i braku zrozumienia. Bo „Latawce” to próba nieustannego poszukiwania wolności, tęsknota za nią. Ale czy Grzegorz ją odnajdzie, czy też da się oszukać jej złudzeniu? W pewnej chwili chłopak dotkliwie się przekona, że jednak człowiek nie ma skrzydeł… [nota wydawcy]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 7

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1 W (1 egz.)

Recenzje:

Grzegorz ma zaledwie kilka lat, gdy jego ojciec opuszcza rodzinę. Od tego czasu chłopaka wychowuje matka, która z trudem radzi sobie z dojrzewającym synem. Grzegorz zaczyna opuszczać szkołę, wpada też w towarzystwo, które mu nie służy. Matka zastanawia się, jak mu pomóc. Wysyłanie do ojca nic nie daje, ponieważ chłopak nie chce się do niego zbliżyć, mimo że bardzo przeżył jego odejście i brak zainteresowania. Czy uda się wyciągnąć Grzegorza z dołka i wyprowadzić go na ludzi? (...)
Latawce Agnieszki Lis to krótka powieść, której głównym bohaterem jest Grzegorz. Jednak nie tylko o nim mówi narrator, obserwujemy też zmagania matki chłopaka i rozmowy obojga rodziców na temat przyszłości dziecka.
Grzegorz to dorastający chłopak, którego poznajemy w momencie, gdy opuszcza go ojciec. Młodzieniec bardzo to przeżywa, choć próbuje nie dać tego po sobie poznać. Z pewnych jego gestów i wypowiedzi jesteśmy w stanie dowiedzieć się, że tęskni za ojcem, co jest zupełnie sprzeczne z jego zachowaniem podczas pobytów w domu taty. Chłopak jest zraniony, a brak męskiego wzorca staje się dla niego czymś nie do zniesienia. Dorastający Grzegorz zaczyna lekceważyć matkę, opuszcza się w nauce i wagaruje, a to tylko część problemów, które ma z nim rodzina.
Historia dorastającego chłopaka, który jest magnesem na kłopoty, to tylko jeden z tematów powieści. Autorka pokazała też uzależnienia i funkcjonowanie w rozbitych rodzinach. Skupiła się na tym, jak z tą sytuacją radzi sobie Grzegorz, ale nie zapomniała pokazać, jak przeżywają ją rodzice i bliscy. Nie zabrakło też wątku miłosnego, który nie przytłacza opowieści i jest przemycony jedynie w jej tle.
Największą zaletą książki jest jej forma. Po pierwsze czasy współczesne przeplatają się z przeszłością, widzimy zarówno dorosłego Grzegorza, jak i nastolatka. Mamy też refleksyjne momenty, które nieco hamują akcję. Drugą rzeczą, która wyróżnia tę powieść, jest narracja. Właściwie książka składa się głównie z dialogów, które podzielono na krótkie scenki z życia rodziny Grzegorza. Czasem jest to tylko kilka linijek, czasem parę stron.
Latawce to powieść, która mnie zaskoczyła. Po pierwsze zaskoczyła mnie formą. Po drugie zaskoczyła mnie treścią. Autorka w tak niewielkiej książce upchnęła kilka trudnych tematów, a przy tym podeszła do nich w sposób nieszablonowy, bez przegadania i zbędnego nadęcia. Wyjątkowo dobrze czyta się powieść, mimo że do najłatwiejszych nie należy.
Latawce polecam osobom, które szukają niebanalnej polskiej literatury. To nie jest powieść, w której mamy masę zwrotów akcji i bohaterów, którzy zakochują się co pięć minut w kimś nowym. Nastawcie się raczej na lekturę z trudnym tematem, który podano w nowy, interesujący sposób.