Latarnik ; Wspomnienie z Maripozy ; Sachem

Kontrast:

Czcionka:

Książka

W koszyku

oceń

Latarnik ; Wspomnienie z Maripozy ; Sachem / Henryk Sienkiewicz ; przypisy oprac. Tomasz Jodełka. - Warszawa : Wydaw. Książka i Wiedza, 1987. - 42, [6] s. ; 21 cm.

Autor

Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Autor Jodełka Tomasz. Opracowanie Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Wspomnienie z Maripozy Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Sachem

Gatunek

Opowiadania i nowele

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Biblioteka główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II 075821 (1 egz.)

Filia nr 2

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 W (2 egz.)

Filia nr 4

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 035592 F4 (1 egz.)

Filia nr 5 dla dzieci

Egzemplarze są obecnie niedostępne

Filia nr 1 dla dzieci

Egzemplarze są obecnie niedostępne

Recenzje:

„Latarnik” autorstwa Henryka Sienkiewicza to nowela powstała w 1881 roku. Inspiracją do jej napisania była historia zawarta w jednej z korespondencji z Ameryki Juliana Horaina, w której autor opisał losy Polaka Sielawy, który zaczytawszy się w powieści Zygmunta Kaczkowskiego „Murdelio”, zapomniał zapalić latarnię i przez to stracił posadę.
Sienkiewicz wzorując się na prototypie, stworzył postać Skawińskiego – zaprawionego w walce, (...) umęczonego przez życie samotnego człowieka. Kiedy go poznajemy, jest już w podeszłym wieku; szuka swojego miejsca, gdzie w końcu będzie mógł odpocząć. Przebywając w Aspinwall niedaleko Panamy, Skawiński aplikuje na stanowisko latarnika na małej wysepce, które po wypadku poprzednika jeszcze nie zostało obsadzone. Z racji znacznego braku w latach siedemdziesiątych XIX wieku kandydatów na tę posadę, bohater noweli po krótkiej rozmowie z konsulem Stanów Zjednoczonych otrzymuje pracę latarnika i nareszcie odnajduje upragniony spokój. Mieszkając na wysepce, nie mając praktycznie kontaktu ze światem zewnętrznym, Skawiński oddaje się kontemplacji otaczającej go przyrody, a także wspomina dawne dzieje, dzięki czemu możemy poznać jego losy od około 1830 roku. Z czasem powiew nowości i ustabilizowania w życiu latarnika gaśnie, a zastępuje je monotonia, która zostaje przerwana w momencie dostarczenia paczki z lekturą „Pana Tadeusza”. Dogłębnie poruszony bohater przenosi się wraz z tekstem Inwokacji do swojej ojczyzny, do Polski; wyrywa się z letargu. Przez gwałtowny napływ wspomnień zaniedbuje on swe obowiązki, co skutkuje wypadkiem, zwolnieniem z wymarzonej posady i dalszym tułactwem.
Zdecydowanie postać Skawińskiego możemy nazwać postacią tragiczną – los nie pozwolił mu pozostać w ukochanej Polsce, ale też zapuścić korzeni w innym miejscu; był skazany na nieustanne tułactwo. Jednak nie poddawał się, szukał innej drogi, walczył. Posada latarnika wydawała się być idealnym rozwiązaniem, wysepka dawała mu poczucie pozornego spoczynku i bezpieczeństwa, ale samotność oraz odosobnienie zaczęły zacierać pragnienie powrotu do ojczyzny. Dopiero utwór Adama Mickiewicza obudził uśpione w bohaterze uczucia. Sienkiewicz bardzo dobitnie przedstawił w tej sytuacji rolę literatury w życiu człowieka, zwłaszcza tej rodzimej, postawę patriotyzmu oraz tożsamości narodowej.
Zdecydowanie mogę polecić tę książkę każdemu, kto zapomniał kim jest i szuka prawdziwych postaw oddania swemu narodowi. Jest to wspaniała nowela, skłaniająca do refleksji, wzmacniająca jestestwo czytelnika. Powinna być obowiązkową pozycją do przeczytania przez każdego Polaka.

MARC21

ISO 2709

Zestawienie liniowe

Indeks autorski

Indeks przedmiotowy

Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.

Nie pokazuj tego więcej

SOWA OPAC :: wersja 6.4.1 (2024-11-08)

Oprogramowanie dostarczone przez SOKRATES-software.

Wszelkie uwagi dotyczące oprogramowania prosimy zgłaszać w bibliotece.