Czy koniec świata wygląda zawsze tak samo? Niekoniecznie. Powieść "Ślady" Jakuba Małeckiego udowadnia, że koniec świata za każdym razem jest całkiem inny, a wszystko zależy wyłącznie od punktu widzenia, osoby i okoliczności, które temu towarzyszą. Książka ukazuje wielobarwne, ale i zaskakująco szerokie spektrum ludzkich życiorysów, których jedyną cechą wspólną jest jakiegoś rodzaju koniec. Jak się przekonujemy dla każdego człowieka koniec może oznaczać co innego. Dla jednych jest to pędząca kula, dla innych błysk szkła albo odgłos pukania do drzwi. Raz odbywa się w huku i gwarze, innym razem z kolei w domowym zaciszu. Choć Tadeusz ginie na wojnie to nie umiera całkowicie. Mimo że pada na ziemię z rozerwaną głową, to jednak pamięć o nim trwa w życiu innych osób. Jego daleka krewna Bożena osiąga sukcesy jako światowej sławy modelka, tak naprawdę jednak przez cały czas ucieka przed samą sobą. Jej ojciec Ludwik z kolei każdy dzień rozpoczyna od zera - bez pamięci, kim jest. Mimo to próbuje w swoim życiu być kimś znaczącym. Te, a także inne, ludzkie życiorysy gęsto przeplatają się ze sobą na kartach powieści, dając w efekcie niemającą końca mozaikę lęków i tęsknot, ale i zwykłych codziennych radości. Książka, w której znajdziemy wojnę, miłość, szaleństwo oraz warte pielęgnowania wspomnienia. Są tu namiętni kochankowie oraz żyjący samotnie, a także ofiary różnorakich życiowych sytuacji. Wszyscy zmagają się na swój sposób z największymi marzeniami albo przeszłością, o której najchętniej by zapomnieli. Niektórzy żyją tylko połowicznie, inni zaś chcieliby żyć wielokrotnie. Krótko mówiąc, jest w tej książce przekrój wielu ludzkich typów i najróżniejszych sytuacji, w których znaleźć się może każdy. [taniaksiazka.pl]